نویسنده: صمیم - شنبه 7 شهریور 1388 

                      بگذار تا همیشه، حقیرترین غمها،

               یا ناچیز ترین شادی های خود را به هم بگوئیم ...

                          این اعتمادها این همدلی باشکوه،

برای این دل بی کس من رحم کو برای اشک چشمانم

رحم کو ای بیوفا

ای !

                                     عهدکردم که دیگرباکسی همدوش نشوم

همدم سروی خیرامان بتوگل پوش نشوم

خاک پای توعزیزی باوفای شغنان

عاشق یاردیگرجای به مدوش نشوم